Z. Piłka nożna (K)

Kuzienka

W roku 1976 nastąpiła kolejna i ostatnia, jak dotąd, zmiana nazwy drużyny. Po objęciu patronatu nad klubem miejskim przez Zakłady Kuziennicze (wcześniej: Fabryka Narzędzi Rolniczych) przyjęto na­zwę „Kuźnia" Jawor.

Przyszły lepsze lata jaworskiej piłki nożnej, jako że (co tu ukry­wać) były większe pieniądze. W sezonie 1976/77 konsolidację no­wego zespołu rozpoczął Tadeusz Podhorodecki. Wobec dobrej posta­wy w kl. A zespół został zaliczony w zreorganizowanych wtedy roz­grywkach do grupy legnickiej kl. „W". Na zakończenie sezonu Ku­źnia zdobyła wraz z Górnikiem Polkowice jednakową ilość punktów i o mistrzostwie w grupie musiał de­cydować dodatkowy mecz na cen­tralnym boisku w Legnicy. Mecz zakończył się remisem 0:0 i Kuźnia została wtedy mistrzem kl. „W", ponieważ w rozgrywkach pokona­ła Górnika u siebie 3:0 i przegrała na wyjeździe 0:1.

Przed drużyną, po raz pierwszy w historii klubu, pojawiła się szan­sa awansu do III ligi. Zespół musiał stoczyć jednak mecze barażowe, w których przeciwnikiem była druży­na Pafawagu Wrocław. We Wrocła­wiu Kuźnia uzyskała obiecujący remis 1:1, ale w meczu rewanżo­wym u siebie przegraliśmy 0:2 i z awansu nic nie wyszło. Trenerem Kuźni był wtedy Klaus Masseli, a drużyna grała w składzie: Cz. Ku­rzawa, A. Kolendowski, R. Huber, M. Łapczyński, Wł. Ciołka, J. Rybicki, R. Gerc, M. Bieniusiewicz, Zb. Lechowicz, Zb. Biela, Sz. Majka, H. Kasprzak, M. Woźnica, St. Delega, Ż. Gołębiowski, Roseino.

Po meczu tym i wrocławskich tre­nerach (potem zatrudniono na krót­ko R. Korzeniowskiego) były w Jawo­rze różne komentarze. Po tych do­świadczeniach zarząd klubu zatru­dniał kolejno M. Bieniusiewicza, T. Podhorodeckiego, W. Wójcickiego - związanych silnie z Jaworem i Kuźnia osiągnęła z nimi największe sukcesy.

W sezonie 1980/81 Kuźnia, gra­jąc w klasie okręgowej legnicko - jeleniogórskiej, zdecydowanie wy­przedziła na koniec rozgrywek ze­spół Karkonoszy Jelenia Góra, i jako mistrz przystąpiła, zgodnie z regu­laminem, do meczów barażowych o wejście do III ligi. Przeciwnikiem naszego zespołu była drużyna Grunwaldu Ruda Śląska. W meczu wyjazdowym po bramkach Baran­ka i Lechowicza pokonaliśmy go­spodarzy 2:1. W rewanżu w Jawo­rze wobec 3 tys. widzów padł re­mis 0:0, dając Kuźni historyczny awans do III ligi.

Trenerem zespołu był M. Bie­niusiewicz, a awans wywalczyli zawodnicy: Waldemar Ościak, Ja­nusz Drabik, Ryszard Huber, Piotr Rybicki, Andrzej Skowron, Janusz Rybicki, Janusz Włoszczak, Hen­ryk Dulik, Krzysztof Wodecki, Ze­non Baranek, Zbigniew Lecho­wicz, Krzysztof Ziemba, Zbigniew Biela, Michał Tomczyszyn, Leszek Stępień. Do sukcesu przyczynili się też inni zawodnicy, choć nie rozegrali wszystkich meczów, m.in. J. Krzewiniak, L. Kostrzębski, A. Stryjak, J. Rutkowski, R. Gerc, J. Szmajda, Cz. Unton, A. Sieczka, H. Kasprzak, M. Grzęda, B. Kopeć. Asystentem trenera był A. Fiutowski, kierownikiem sekcji Wł. Karliński, a kierownikiem drużyny H. Bil. Prezesem zarzą­du był Stanisław Stodółka.

Bogdan H. Krupa

Zdjęć użyczył T. Podhorodecki.

Rozpoczęcie sezonu 1976/77. Liga „W". Stoją od lewej: St. Dudek, Cz. Jędruch, R. Huber, J. Rybicki, L. Kostrzębski, W. Bieniusiewicz, Zb. Biela, J. Antoninas, Wł. Ciołka, B. Kopeć, R. Gerc.

Kadra Kuźni z drugiej połowy lat 70. Stoją od lewej: M. Wo­źnica, Zdz. Szlachter, Zb. Biela, Z. Ptaszyński, E. Jakimowicz, H. Dulik, Z. Gołębiowski, J. Rybicki, A. Skowron. Niżej: Gonczarek (gospodarz), R. Gerc, Sz. Majka, Cz. Jędruch, R. Cendrowski, St. Dudek. Działacze: Jerzy Todos, Tadeusz Podho­rodecki - trener, Józef Paździor, Jan Szwaluk